gedichten
de liefde
de liefde..
de liefde vergaat in ongeduld,
in kwaadheid, in jaloezie,
in egoïsme en in trots
de liefde vergaat in hebzucht,
in zelfingenomenheid,
onverdraagzaamheid, in vergeldingsdrang
verwikkelt zij zich in leugens, argwaan, angst of blinde woede
dan verdrinkt ze in ongeloof
en vergaat zij in wanhoop
maar de liefde.. die vergaat nooit
1 februari 2016
© mathilde leendertse – venderbos
een meisje
Een meisje
Ze wacht.
Nee, denkt ze, ik wacht niet,
ik dans.
Ze danst,
ze danst met lange, ranke passen,
langzaam en aandachtig,
ze houdt haar ogen dicht,
ze danst door deuren en door ramen
en door lange lankmoedige dagen-
hout, glas en uren vallen in splinters rond haar neer-
en telkens als ze niet meer kan
en bijna, bijna valt,
denkt ze: Ik?
ik val niet, ik dans.
©Toon Tellegen // Uit: Kruis en munt
grensgevecht
grensgevecht
dicht bij mijn grenzen
vindt een gevecht plaats
belangen van anderen
bekvechten met mij
mijn stem van vermoeidheid
valt in het niet
mijn gevoel en verstand
vliegen in elkaars haren
worstelen met het nemen
van juiste verantwoordelijkheid
een veeleisende ethos
komt op mij af
zet het mes op mijn keel
en ondanks de tweestrijd
wil ik nóg door gaan
tot over mijn grenzen
- calvinistisch rechtvaardig -
tot ik oververmoeid
en niet anders meer kan
dan de witte vlag hijsen
van overgave
aan de lichamelijke grenzen
van mijn bestaan
11 maart 2013
© mathilde leendertse – venderbos
menselijke garantie
menselijke garantie
wat is de wettelijke garantie van een mens?
is in een wetboek vastgelegd
wat men redelijkerwijs
van een mens verwachten kan?
en wie kan worden aangeklaagd
wanneer een mens niet deugt?
daarover moet nodig gediscussieerd;
een conformiteitvereiste opgesteld !
want mijn eigen ijzersterkte behoefte
te voldoen aan om mij heen gestelde eisen
eigen beloftes waar willen maken
kwaliteit willen waarborgen
en te allen tijde willen kúnnen garanderen
dat men op mij en mijn talenten aan kan
daar zou ik doorlopend voor bij betalen
er alles voor over hebben
mijn garanties oneindig verlengen
maar met lege handen sta ik
tegenover mijzelf en jou
geen garantiebewijs gekregen
mijn gezondheid is niet te garanderen
nu niet, nooit niet.
ik vraag je: wiens gezondheid wel?
15 mei 2013
© mathilde leendertse – venderbos
de zin.
leef
De zin.
Er staat een punt achter de zin.
De zin van leven dat,
abrupt
een einde vond.
Die punt die staat,
maar hoe
staat het met de zin?
9 september 2015
(n.a.v. Joost Zwagerman)
© mathilde leendertse-venderbos
leef!
na eindeloze, grijze dagen
verschijnt het schitterende geel
verdrijft de witte wolken
en roept vanuit de blauwe lucht
al het groen tot leven
na ellenlange, grauwe dagen
werpen vrolijk paars en gele blaadjes
kleine handkusjes omhoog
naar wie ze ontvangen wil
"wij zijn herboren"
roepen zij
"doe als wij"
ik glimlach terug,
ik leef!
5 maart 2010
© mathilde leendertse – venderbos
onvoltooid verleden tijd
onvoltooid verleden tijd
onvoltooid verleden tijd
draag je stiekem bij je
onhoorbaar huilt en hunkert het
nog altijd naar voltooiing
het heden kan er niet meer bij
al doet het zo zijn best
het ligt in de verleden tijd
nog altijd onvoltooid
huilen daarover mag – ja heus
maar hunker haalbaar hedendaags
7 juni 2013
© mathilde leendertse – venderbos
de angst voor mij
liefdesbeeld
de angst voor mij
ontkiemd in onzeker bestaan
geboren bij de conceptie
gevoed door groeiende twijfel
het onzekere hoopte het zekere
maar wat zo zeker leek
viel dood
met knikkende knieën opstaan
het anders doen: vergeefs,
een zieke geest overmeestert
legt alles stil
mijn bestaan in de kiem gesmoord
weer terug bij af
de angst voor mij
7 april 2013
© mathilde leendertse-venderbos
liefdesbeeld
met gedachten vol hoop
hakt de beeldhouwer van de liefde
de twijfel weg
langzaam verschijnt
uit het houten hart
de naakte waarheid
zij richt vol geloof
haar hoofd omhoog
verzamelt al haar moed
en zegt
met eigen stem:
ik houd van je!
echt,
ik houd van je!
ik heb je lief
haar wijze verstand fluistert het na,
haar gevoel juicht bevrijd
en haar hart klopt in haar lichaam
26 maart 2010
© mathilde leendertse – venderbos